Creatieve klasse als glijmiddel voor gentrificatieproces

 In het februari-maart nummer van Rekto:verso staat het bijzonder interessante artikel ‘De creatieve klasse als vreemdelingenlegioen’ van Roel Griffioen. Het artikel handelt over het gegeven dat ‘creatieven’ tegenwoordig in het Amsterdamse, en dan vooral Nieuw-West in dit geval, goedkoop de leefbaarheid op peil houden en sociale taken overnemen. In de slipstream hiervan worden vastgoedprijzen omhoog gestuwd.

Griffioen neemt oa de tijdelijke parken die her en der in Nieuw-West zijn ingericht als voorbeeld.  Lege kavels wachten al jaren op investeerders en in de tussentijd zijn de bouwkavels ingericht als parkje. ‘Het meubilair is zo ontworpen dat het in één dag ingeklapt en weggereden kan worden. De gemeente hoeft maar in de vingers te knippen, bijvoorbeeld omdat er een ontwikkelaar gevonden is, en alle interventies zijn weer verdwenen.’

Wat Griffioen nog net een beetje mist in het artikel is de link naar de nieuwe bewoners die overal in Nieuw-West wonen op anti-kraak en andersoortige tijdelijke contracten. Meerdere keren noemt Griffioen het bestaan van deze bewoners maar maakt niet inzichtelijk dat ook zij parkmeubilair zijn. Zodra de economie weer een beetje aantrekt en er een ontwikkelaar voor een oud schoolgebouw of huizenblokje wordt gevonden  zijn ook deze creatieve nieuwe bewoners weg. Ingeklapt en verdwenen. Daarvoor zijn de anti-kraak contracten speciaal ontworpen. De creatieven zijn immers een middel in een vernieuwingsproces en geen doel.

De ‘oorspronkelijke’ bewoners, nog met reguliere huurcontracten, konden gebruik maken van de door kunstenaars gratis opgerichte verhuisdienst om sneller en soepeler de wijk te verlaten. Nu maar hopen dat de creatieven zelf straks ook niet opzien tegen de verhuizing.  De vraag wie in dit kapitalistische dog-eat-dog model de volgende opportunistische groep is wie de billetjes van de creatieven zal insmeren met glijmiddel.

Hoe dan ook, al met al een spannend en interessant artikel. Lees het snel!

“En wat als ik je schilderijtjes en projectjes niet wil omdat niemand er echt iets mee op schiet. Wat als het recht op de stad nou eens niet automatisch jouw deel is omdat jij een gekke broek aan hebt en toevallig naar een kapper gaat die je haar niet kamt. Wat dan? Want zo denk ik erover!”

 

 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

Captcha Captcha Reload